زبان عربی زبان فرهنگ و تمدن اسلامی است که علما و اندیشمندان ملل مختلف از جمله ایرانیان در شکل گیری و گسترش آن نقش داشتهاند. این زبان پیوند تاریخی و فرهنگی بینظیری با زبان و ادبیات فارسی و زبان و ادبیات کردی دارد و یکی از زبانهای زندهی دنیا است که امروز صدها میلیون انسان در بیش از بیست کشور عربی با آن سخن میگویند.
کاربرد کم یا بیش این زبان در کشورهای اسلامی و ضرورت آشنایی با آن برای بیش از یک میلیارد مسلمان لازم است از عوامل مهم رواج این زبان در کشورهای اسلامی شده است. این امر و نیز ارتباط گسترده زبان و ادبیات عربی با زبان، ادبیات و فرهنگ سایر ملل بويژه کشورهای مسلمان باعث شده زبان و ادبیات عربی علاوه بر کشورهای عربی، در تمام کشورهای اسلامی مورد توجه ویژه قرار گیرد و در مراکز علمی و آموزشی تدریس شود. در جمهوری اسلامی ایران، طبق ماده ۱۶ قانون اساسی، آموزش زبان عربی از دوره راهنمایی تا پایان متوسطه الزامی شده و در بسیاری از دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور، رشته های زبان و ادبیات عربی، آموزش زبان عربی و مترجمی زبان عربی از مقطع کارشناسی تا مقطع پسا دکتری دایر شده است. دانشگاه کردستان در سال ۱۳۷۰، تلاشها برای تأسیس گروه آموزشی زبان و ادبیات عربی را آغاز کرد و در سال ۱۳۷۱ با تلاش استادان برجسته دکتر مصطفی خرّمدل و دکتر محمود ابراهیمی، این رشته به صورت رسمی راهاندازی شد و دکتر مصطفی خرّمدل به عنوان نخستین مدیر گروه آن منصوب گردید. با ادامه فعالیت گروه و جذب اعضای هیأت علمی، در سال ۱۳۷۶ دورهی کارشناسی ارشد در گرایش زیان و ادبیات و در سال 1400 دوره دکترای بین الملل همین گرایش دایر گردید و هم اکنون این رشته با هشت عضو هیأت علمی تمام وقت در سه مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری به فعالیتهای آموزشی و پژوهشی خود ادامه میدهد.